υπόρρους

και ασυν. τ. -οος, ὁ, Α

οχετός ή αγωγός από τον οποίο αποχετεύεται το υγρό κατά τις θερμές υπολούσεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + -ρρους (< ῥόος / ῥοῦς < ῥέω), πρβλ. κατά-ρρους].